H Νίκη Πλιακογιάννη κοινωνική λειτουργός έγραψε για εμάς
Η μονογονεϊκή οικογένεια αποτελεί μία νέα κοινωνική πραγματικότητα , καθώς γίνεται ολοένα και πιο κυρίαρχη. Πλέον είναι φανερό πως υπάρχει ποικιλία οικογενειακών μοντέλων και πως η κυριαρχία του μοντέλου της πυρηνικής οικογένειας σε πολλές των περιπτώσεων κλονίζεται. Η μονογονεϊκή οικογένεια μπορεί να προκύψει από καταστάσεις διαζυγίου, χηρείας, εγκατάλειψης οικογενειακής εστίας από τον έναν γονέα ή μητρότητα εκτός γάμου ή συμβίωσης. Η μητρότητα εκτός γάμου προ ολίγων γενεών έφερε κοινωνικό στίγμα, όμως, αποδραματοποιείται σταδιακά, καθώς οι κοινωνικές περιστάσεις αλλάζουν και είναι προφανές πώς η δομή μιας οικογένειας δεν την καθιστά λειτουργική ή μη, αλλά η ποιότητα των σχέσεων είναι αυτή που επιδρά στην ανατροφή των παιδιών.
Παρόλο που συναντάμε σημαντική αύξηση στις μονογονεϊκές οικογένειες, η στήριξη που λαμβάνουν είναι ανεπαρκής και οι δυσκολίες που πολλές φορές αντιμετωπίζουν σημαντικές. Η απουσία ενός από τους δύο γονείς έχει ως αποτέλεσμα το βάρος της ανατροφής και η καθημερινή φροντίδα του παιδιού να ανήκει μονό στον έναν γονέα που πρέπει να αναλάβει πολλαπλούς ρόλους. Η ευελιξία ρόλων, – η εναλλαγή του ρόλου του πατέρα και της μητέρας στο ίδιο πρόσωπο – και η κάλυψη των συναισθηματικών αναγκών των παιδιών απαιτούν μεγάλα ψυχικά αποθέματα. Πολλοί γονείς αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, καθώς δεν υπάρχει άλλη οικονομική συνεισφορά, ανεργία, έλλειψη κατοικίας και σωστής πληροφόρησης για αναζήτηση υποστήριξης. Γενικά, στις μονογονεϊκές οικογένειες παρατηρούνται χαμηλά εισοδήματα, η λήψη επιδοματικών παροχών είναι περιστασιακή και ανεπαρκής, καθώς επίσης, οι καθυστερήσεις και τα προβλήματα στην λειτουργία του προνοιακού συστήματος κοινωνικής φροντίδας καθιστούν αδύνατη την προοπτική ανεξαρτητοποίησης.
Σε αυτές τις ιδιαίτερες περιπτώσεις που χρήζουν άμεσης βοήθειας, που το κράτος αδυνατεί να παρέχει στις μονογονεϊκές οικογένειες, δίνουν το παρόν οργανώσεις ανθρωπιστικού χαρακτήρα, συγκροτημένες από ομάδες ανθρώπων με κοινό όραμα και στόχους που μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες. Ο σκοπός τους είναι η προσφορά υπηρεσιών εθελοντικά και αφιλοκερδώς , με μέλημα την ηθική, ψυχολογική υποστήριξη καθώς και την υλική προσφορά. Οι ΜΚΟ αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της κοινωνίας μας, κυρίως τα τελευταία χρόνια, καθώς έχουν δημιουργηθεί και δεσμευτεί στο να υποστηρίξουν τις πληγείσες ομάδες, να τους ανακουφίσουν από το βάρος της μεγάλης τους ευθύνης, και να καλύψουν τις ανάγκες τους με κάθε δυνατό τρόπο. Μπορούν και προσαρμόζονται σε συνθήκες που δεν ευνοούν άλλους φορείς, είναι δίπλα στο πρόβλημα και έχουν την δυνατότητα για άμεση ανταπόκριση στις ανάγκες που υπάρχουν, λειτουργώντας με αξιοπιστία, αλτρουισμό, και σεβασμό, στηρίζοντας στο μέγιστο τον θεσμό της οικογένειας, τόσο για το ψυχολογική – οικονομική στήριξη των παιδιών, όσο και των γονέων τους.
Πλιακογιάννη Νίκη, Κοινωνική Λειτουργός.
